به‌روزرسانی: تیر ۱۴۰۴

در دنیای امروز، ایمنی کاربران آسانسور بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته است. یکی از مهم‌ترین اجزای تأمین‌کننده ایمنی، سیستم‌های تشخیص ورود و خروج مسافران در کابین آسانسور هستند. این سیستم‌ها با هدف جلوگیری از بسته شدن ناگهانی درب و برخورد با افراد طراحی شده‌اند.

۱. فتوسل (Photocell) یا پرده نوری

فتوسل‌ها یکی از رایج‌ترین تجهیزات ایمنی در درب آسانسور محسوب می‌شوند. این سیستم‌ها با ایجاد یک ناحیه حساس در مسیر بسته شدن درب، در صورت ورود یا خروج فرد، مانع بسته شدن درب می‌شوند. عملکرد سریع و بدون تماس آن‌ها از ایجاد ضربه و آسیب جلوگیری می‌کند. مزایای سیستم فتوسل:

• جلوگیری از برخورد درب با مسافر

• افزایش عمر مفید سیستم درب

• کاهش هزینه‌های نگهداری

• تسریع در باز و بسته شدن درب بر اساس تشخیص حرکت

این مزایا باعث شده استفاده از فتوسل به یک استاندارد ضروری در طراحی آسانسورهای مدرن تبدیل شود.

۲. سیستم‌های آشکارساز سه‌بعدی (3D Sensor)

برخی از سیستم‌های مدرن‌تر از فناوری آشکارسازهای سه‌بعدی استفاده می‌کنند. این سیستم‌ها علاوه بر ناحیه مستقیم جلوی درب، بخش‌هایی از اطراف و حتی داخل کابین را نیز تحت پوشش قرار می‌دهند. محدوده عملکرد آن‌ها معمولاً تا نیمی از عرض درب از مرکز گسترش دارد.ویژگی‌ها:

• پوشش دقیق‌تر ناحیه بازشوی درب

• واکنش سریع‌تر به حرکت افراد

• کاهش قابل توجه خطای انسانی نسبت به سیستم‌های مکانیکی قدیمی

در نتیجه، استفاده از آشکارسازهای 3D سطح ایمنی آسانسور را به‌طور محسوسی افزایش می‌دهد.

۳. مقایسه با سیستم‌های مکانیکی قدیمی

در گذشته، برخی آسانسورها از سیستم‌هایی استفاده می‌کردند که تنها در صورت برخورد درب با مسافر، فرمان توقف می‌دادند. این سیستم‌ها به‌وضوح خطرناک‌تر و آسیب‌زننده‌تر بودند.

در مقابل، سیستم‌های نوری و الکترونیکی امروزی بدون نیاز به تماس فیزیکی، با دقت بیشتری مانع بسته شدن درب در حضور مانع می‌شوند.

جمع‌بندی

تجهیزات ایمنی مانند فتوسل‌ها و سنسورهای حرکتی، نه‌تنها از نظر فنی عملکرد بهتری دارند، بلکه آسایش و امنیت بیشتری برای کاربران فراهم می‌آورند. با استفاده از این فناوری‌ها، درب آسانسور سالم‌تر می‌ماند، زمان استفاده بهینه می‌شود و احتمال بروز حوادث به حداقل می‌رسد.